“Iyah, may iba pa ba akong appointment ngayon?” pagtatanong ko kay Iyah. Sinilip naman niya ang note¬pad niya upang tignan nga kung mayroon at matapos ang ilang saglit ay nilingon na niya ulit ako.
"Mayroon. Mamayang 4:30PM with Mr. Cedric Eusebio. Ni-refer siya sa inyo ng Papa mo para daw maging apprentice mo. According to Mr. Mercado, your dad, si Mr. Cedric daw ang isa sa major stock holder ng company nila pero itong si Mr. Cedric ay mukhang walang interest sa business though he's a graduate of business administration. Kailangan mo daw siyang turuan upang maging handa siya kapag dumating na `yong time na ite-take over na sa kanya ang company nila." pagpapaliwanag ni Iyah. Tumango nalang at nagpasalamat sa impormasyong binigay niya.
Hindi ko alam kung bakit naisipan pa ni Papa na sa `kin ipasa ang pagtuturo kay Mr. Eusebio samantalang hindi hamak naman na mas magaling siya compare sa `kin. Mas matagal na siya sa industriyang ito and based from his own experiences as a business tycoon, mas magagawa niya `yon. But then, I find it interesting for me, a new experience. Siguro, ito na rin `yong practical test ko dahil someday, ako rin naman ang papalit sa puwesto ni Papa sa company at darating rin `yong pagkakataon na ituturo ko rin kay Zach ang lahat ng ito kung pipiliin niya rin ang landas na ito. Kailangan nalang ng application at kailangan kong i-apply kay Mr. Cedric Eusebio ang lahat ng natutunan ko mula kay Papa at maging sa sarili kong experiences.
Lumipas ang ilang oras at tanghali na. Naisipan kong sunduin sila Michelle at Zach sa school at sabayan silang mananghalian. Nagpaalam muna ako kay Arthur at sinabihan siyang babalik nalang ako mamayang hapon. I also adjured Iyah to contact me if Mr. Eusebio arrives early or if there is something very important matter to talk about. Gusto ko munang makasama ang mag-ina ko sa mga oras na ito.
►►►►►►
Sa bahay, nataon na kadadarating lang rin ni Papa mula sa office niya at mukhang naisipan niya ring dito na rin sa bahay kumain. Nagulat pa nga si Mama dahil hindi niya inaasahan dadating kami ni Papa at sabay-sabay kaming manananghalian dito sa bahay. Well, except for Kent dahil nasa school pa rin siya sa mga oras na ito. Wala na rin namang nagawa si Mama at ipinaghanda nalang kami ng makakain.
"Troy, alam mo na bang may appointment ka with Cedric today? Kailangan mo siyang turuan about business." saad ni Papa while handling me the pitcher containing an orange juice.
"Kanina ko lang po nalaman, Papa. Pero bakit ako? P'wede namang ikaw dahil mas magaling at mas marunong ka sa `kin."
"Kasi alam kong kaya mo naman. Preparation na rin dahil when the time comes, ituturo mo rin ang lahat ng natutunan mo kay Zach. Hindi ba, Zach?" masigla namang tumango si Zach at ipinagpatuloy ang pagkain niya. "But for the mean time, si Cedric muna pag-praktisan mo. Isa pa, alam mo namang sobrang busy ko dahil magkakaroon tayo ng company expansion. Magkakasundo rin naman kayong dalawa dahil magkasing edad lang kayo." pagpapatuloy ni Papa.
"I see." I replied. Matapos ang usaping `yon, itinuon ko na ulit ang buong atensyon ko sa pagkain.
Nang matapos na kaing kumain at nang makapag-pahinga ng kaunti, Michelle and I headed to our room while Zach was with his Lolo and Lola. Nilapag niya muna ang mga gamit niya sa table at nagtungo sa closet para kumuha ng pamalit niya. Tinanggal ko muna ang sapatos ko at nahiga muna sa kama. I decided to have a power nap first since si Mr. Eusebio lang naman ang kailangan kong i-meet today. Resting may not be that bad.
Narinig ko nang bumukas ang pintuan mula sa banyo, mukhang tapos na siyang magpalit. Nakita ko naman siyang lumapit at naupo sa gilid ng kama. "Wala ka na bang trabaho ngayon? Hindi ba sabi ni Tito Ethan, may appointment ka pa? Baka ma-late ka niyan, Troy." she said
"Mamaya pa namang hapon `yon. Matutulog muna ako. Ilang araw na ring kulang ang tulog ko dahil sa mga paper works na pinapa-asikaso sa `kin ni Papa."
"Baka ma-late ka nang gising niyan?"
"Gigisingin mo naman ako `di ba?"
She nodded her head for approval. Tumayo naman siya at naglakad papunta sa pintuan. Akmang lalabas na siya pero kaagad naman akong bumangon mula sa pagkakahiga ko, kaagad ko siyang hinila at isinara ang pinto. Nagulat pa nga siya nang gawin ko `yon. "Akala ko matutulog ka muna? Pupuntahan ko muna si ZJ para makapag-palit na siya."
"Tatabihan mo kong matulog, Michelle." I seriously said.
Nanlaki naman ang mga mata ni Michelle at pinalo ako ng bahagya sa braso ko. "Magtigil ka nga, Troy. Sige na, matulog ka na diyan. Pupuntahan ko muna si ZJ."
Humakbang ulit siya papunta sa pintuan at nabuksan niya ito ng kaunti pero kaagad ko naman `yong naisara at hinila siya pabalik sa `kin para sa isang halik. I tugged her closer, embracing her tighter. Mukhang nabigla pa siya sa paghalik ko sa kanya dahil hindi pa siya gumagalaw. "I'm sorry. I just can't help it." at hinalikan ko siya ulit.
My left hand was caressing her sexy back while the other hand was on her nape for assistance, to deepen our kiss. It took her a couple of seconds before she responded in every action.
Her soft, full lips. Lips slightly pursed my frustration. Parang nawala lahat ng pagod ko dahil sa mga ginagawa niyang pagtugon sa mga halik ko. The temptation to carry her to our bed was overwhelming.
Humakbang kami palapit sa kama at nang marating namin `yon, dahan dahan ko siyang ipinahiga sa kama. I pinned her to the bed and continued kissing her. I couldn't have stopped myself from kissing her if I'd wanted too. But I didn't want to sop. Longing. Passion. I kissed the top of her head, inhaling the strawberry scent of her, and she tiped her face up to mine. Claiming her lips once again. I wanted to drink her in, to fill myself with her sweetness. I wanted to chase away her doubts.
Her kiss was tender and hesitant at first. As desire flamed inside me, I swept my tongue along the seam of her lips, gaining access to her mouth. I teased her tongue gently, coaxing her to duel with me. Taut and vibrating with growing arousal, I kissed her harder and deeper.
My body, my soul begged for more.
I became so greedy, wanting my both hands free to plunder her hair and stroke her breasts, indulge the curve of her bottom. My hands move restlessly over, exploring, savoring. I don't want this to stop. I want to be stuck at this moment. But hell, we have to stop.
Napatayo kami bigla nang bumukas ang pintuan and saw Mama covering Zach's eyes. "Mga bata kayo! Ang aga aga pa niyan!" biglang bulyaw ni Mama. "Next time, i-lock niyo ang pintuan para hindi kayo naiistorbo. Tara na muna, Zach. Ayaw makipaglaro sa `yo ng Mommy at Daddy mo." at lumabas na sila nang pinto.
Tinignan ko si Michelle at nakatulala lang siya sa pintuan. I snapped my fingers in front of her. "Wala na sila Mama at Zach. Ituloy na natin." pagbibiro ko sa kanya.
Binigyan naman niya ako nang sunod-sunod na palo sa braso ko. This is why I really love this girl. Ang cute niya lang asarin.
Humakbang ulit siya papunta sa pintuan at akmang lalabas na talaga ng pigilan ko siya ulit at hilain pabalik sa `kin. "Nagbibiro lang ako, Michelle. Pero seryoso, tabihan mo nalang ako matulog. Matutulog lang." I sincerely said.
Bago pa siya makapag-salita ay hinila ko siya pabalik sa kama at katabing humiga. Inilahad ko ang braso ko para mahigaan niya at yumakap sa kanya. She rested her head on my chest and gave me a hug. I responded to it and kissed her forehead. Shut my eyes and went to sleep.
►►►►►►
Kinahapunan, nagmamadali akong nagmamaneho pabalik sa restaurant dahil male-late na ako sa appointment ko with Mr. Cedric Eusebio. Parehas napasarap ang tulog namin ni Michelle kaya hindi namin namalayan ang oras. Parehas kaming nag-set ng alarm sa mga phones namin pero ni isa sa `ming dalawa, walang nagising. Hindi pa kami mapapabangon kung hindi pa kami ginising ni Zach.
Mabuti nalang at hindi pa gaanong traffic sa EDSA Guadalupe kaya madali lang akong nakarating sa restaurant. Pagpasok ko pa lang sa loob, inayos ko muna ang sarili ko, sinuklay ang buhok ko using my fingers at tuluyan nang pumasok sa loob ng opisina ko. And to my surprise, wala pa rin si Cedric. Ang naabutan ko lang ay si Iyah na abala sa paggawa ng monthly written report niya.
"Wala pa ba si Mr. Eusebio, Iyah?" tanong ko sa kanya.
Nahinto naman siya sa ginagawa niya at ibinaling ang paningin sa `kin, "Wala pa po. Baka mamaya pa nang kaunti pa ang dating niya." tugon nito. Halos labin-limang minuto na ang lumipas matapos ang oras ng pinag-usapan sa appointment na `to ng makarating ako. Late ako, aminado ako. Pero hindi ko inaasahan na mas male-late pa pala siya sa `kin. Pabor na rin naman siguro sa `kin `yon kahit papaano. Mas nakakahiya siguro kung ako mismo ang male-late.
Habang naghihintay sa pagdating niya, itinuon ko muna ang atensyon ko sa pag-aaral ng mga papeles na pinapa-trabaho sa `kin ni Papa. Sinubukan ko na rin munang tumulong sa pamamahala dito sa restaurant. Halos kalahating oras simula no'ng dumating ako dito, hindi pa rin dumadating `yong hinihintay ko.
Bumalik muna ako sa opisina ko at doon nalang itinuloy ang paghihintay. What took him so long? Mag-i-isang oras na, wala pa rin siya. Time to time kong pinapapunta si Iyah sa labas ng office para tignan kung dumating na siya pero bumabalik pa rin siya nang walang kasama.
Isa, lima, sampung minuto hanggang sa biglang may kumatok sa office namin at si Arthur nga `yon. Pinapasok na niya sa loob at pinaupo sa harapan ko ang kasama niya. He must be Mr. Cedric Eusebio.
"Mr. Eusebio, first lesson. Kung may meeting, appointments, deal at kung anu-anong gatherings, be sure to come on time. Walang may gustong naghihintay. " sabi ko sa kanya.
" Kakaupo ko lang nasermunan na ako kaagad. Simulan na nga natin. Teka, small business pa lang naman ang i-mamanage ko, bakit kailangan pa nito? Hindi ba basta kumita, ayos na? " biglang tanong niya. Mukhang wala siyang interest sa ganitong usapin. Kung ibabase ko ang pag-uugali base sa presensyang nakikita ko ngayon, siya `yong tipo ng tao na ayaw ng seryosohan.
Inayos ko ang pagkaka-upo ko at tinignan lang siya. "Mr. Eusebio' `yong sinasabi mong small business ay hindi lang basta small business at hindi ka p'wedeng makampanteng ganoon na lang `yon. Competition, `yan ang term para sa business industry. Because small business management is the surest path to small business success and freedom. Ang mga malalaking kumpanya ngayon, hindi magiging malaki `yan kung hindi rin sila nagsimula sa isang maliit na business. Parang tao, habang lumipas ang maraming taon, lumalaki rin ito. Pero hindi kagaya ng tao, hindi kusang lumalaki ang isang negosyo. Utak, determinasyon, pagsisikap. "
"Just call me Cedric. Masyado kang pormal." he sarcastically said. Hindi ko alam kung ano bang problema nito at ganyan ang inaasal niya sa harapan ko. Naiintindihan ko na rin kung bakit kailangan niya nito. Kung dumating na ang pagkakataong siya na ang mamamahala sa negosyo nila, baka masayang ang pinaghirapan ng magulang niya sa pagpapalaki ng negosyong `yon. Kailangan ko nalang sigurong pag-tyagaan ito.
"As I said, small business will be your access in able to relax or take a 'real' vacation unless you have made your business capable of at least in the short term running without you. Take the time now to organize and systemize your business so you won have to in the future when the process is more complex." pagpapatuloy ko.
The whole time lang ako nagdidiscuss sa kanya. Nadiscuss ko na rin yung accounting and financial management, business credit, automating business, hiring employees & processing payroll, marketing and sales at marami pa. Sa dami ng naituro ko sa kanya, hindi ko alam kung may naintindihan siya sa mga sinabi ko. Kanina pa kami dito at patuloy pa rin ang pagtuturo ko sa kanya. Dahil nga sa puro pagtango at 'Aah' lang ang sinasagot niya.
Ngayon naman, nagtetext na lang siya. Kung wala talaga siyang interest sa pinapasok niya, bakit hindi niya nalang sabihin sa magulan niya nang hindi siya nakaka-abala. It's very insulting when someone is talking, yet, the one you've been talking with is ignoring you all along.
"Cedric, kung hindi ka lang nirecommend ng Papa ko, siguro tinanggihan na kita ngayon at hindi pinagtya-tyagaan. Nasasayang ang oras ko. Dapat ngayon, kasama ko yung mag-ina ko, pero nandito ako, kausap ka. Non-sense nga ee. Sino ba katext mo at mas importante ba `yan dito? "
" Ang dami mong sinabi. Kasalanan ko pang ni-recommend ako sa `yo ngayon. Hindi lang naman oras ko nasasayang dito. Pati ako. `Yong anak ko, kinukulit na ako. " aniya. Napa-ayos naman ako ng pagkaka-upo ng marinig ang sinabi niyang `yon.
" May anak ka na rin? " I asked inquisitively.
" Are you deaf? Mayroon na. A six-year old boy." he proudly said.
"I see. Hindi halata. Don't take it offensively. Bata ka pa rin kung titignan." sabi ko. Inayos niya ang pagkaka-upo niya at ipinatong ang braso sa mesa ko.
" I'll take that as a compliment. Ikaw rin. Salamat. "
"Would you mind telling me some of your stories?"
Tumango nalang siya bilang tugon sa tanong ko. This may be a good start of a new friendship.
According to him, isa daw siyang gangster type no'ng school days niya kaya daw naturing siyang black sheep sa pamilya niya. He get involves into a fight, ginawa ang mga hindi dapat gawin, naging maloko. Mga tipikal na gawain ng isang to kapag gusto maging independent at may gustong patunayan sa sarili niya. Pinilit siya nang pamilya niyang akuin ang isang responsibilidad. Hinahanda na daw siya para sa darating na mga taon pero labag sakalooban niya `yon kaya ginawa niya kung saan talaga siya masaya. Pero no'ng nakilala daw niya `yong nanay nang anak niya, nagbago daw siya. Pero hindi na-appreciate ng parents niya `yong changes na `yon kaya mas pinili nalang niya i-maintain `yong ganoon. Mas okay daw, maging totoo kasi napilitan ka lang daw.
Then one time, may nangyari daw sa kanila no'ng girlfriend niya, which is `yong nanay no'ng anak niya. Nagalit daw `yong Papa niya. Wala na daw siyang naitutulong tapos ganoon pa nangyari sa kanya. Dahil sa nangyari, nahirapan siyang humingi ng tulong sa pamilya dahil sa maling mga nagawa nito na labag sa kagustuhan ng mga magulang niya. Na-freeze daw lahat ng accounts niya. Kaya napilitan siyang mag-stop sa pag-aaral. Nagtrabaho rin siya para buhayin ang pamilya niya at patunayan sa mga magulang niya na kaya niyang gawin ang isang bagay kung gugustuhin niya talaga.
Until no'ng panganganak no'ng girlfriend niya, nalaman daw niya na may sakit pala ito. Doctors gave them options. Its either na buhayin `yong bata or `yong nanay. Gusto ng pamilya no'ng babae na buhayin `yong anak nila instead sa bata. Pero kinausap daw si Cedric na `yong anak nalang daw `yong buhayin. Ano daw sense na mabuhay siya, kung para lang siyang lantang gulay.
Starting that day, hindi tinanggap ng magulang no'ng girlfriend`yong bata dahil sa pagkakawala ng anak nila. Bumalik si Cedric sa pamilya niya. Tinanggap naman siya, pero bilang kapalit, kailangan niyangmag-aaral ng kahit anong kursong related sa business na makakatulong para sa kumpanya nila. Kahit labag sa kalooban niya, ginawa niya. Para sa anak niya.
It's a typical story, yes.
Lumipas pa ang ilang minuto at nagawa ko na ring makapag-kuwento sa kanya. May ilang bagay kaming napag-kasunduan, may ilang bagay rin naman kaming pinagtalunan. May bagay na ang isa sa `min ay pabor, may bagay rin namang hindi. Siguro, ganoon naman talaga. Hindi lahat ng bagay ay mapagkakasunduan ng bawat partido. Magkakaiba ang pananaw ng mga tao sa iba't ibang aspeto ng buhay.
Tapos na ang oras ng pagtuturo ko sa kanya kaya naisipan na naming umuwi na at ituloy nalang sa susunod na araw. Sinabihanko na rin si Iyah na umuwi na pero mamaya pa daw siya. Lumabas na kami sa opisina ko at sinalubong kami ni Zach, kasunod si Michelle.
Kinarga ko na si Zach at hinapit ko naman palapit sa `kin si Michelle para halikan. "What brings youhere? Kanina pa kayo dito?" tanong ko.
"Gusto kasi ni ZJ mag-dinner dito kaya nagpahatid nalang kami. May kausap ka daw sabi ng mga employee mo kaya hinintay ka nalang namin dito sa labas." sabiniya. Bigla namang lumapit si Cedric sa kinaroroonan ni Michelle at hinalikan ang kamay nito.
"Hi. I'm Cedric, his friend, I think?" pagpapakilala niya. I brace a hand on her waist and tugged her closer.
Sa ginawa kong `yon, parehas nila akong tinignan na para bang may mali sa ginawa ko. "Okay, I have to go. His possessive ways, natatawa lang ako and he look threatened. Bye." saad ni Cedric at tuluyan ng lumabas ng restaurant.
Naglakad naman kami patungo sa isang bakanteng upuan at nagpatawag na nangwaiter namagse-serve sa `min.
Dumating na ang order namin at pinagmasdan ko lang muna sila. Nakikita ko kung paano pakainin ni Michelle si Zach at Zach na ganado habang sinusubuan siya ni Michelle.Napapa-ngiti nalang ako nang dahil doon. Matagal na panahon rin ang iginugol ko para makita ang ganitong scenario. Matagal na panahon kong hinintay at patuloy na hiniling na dumating ang pagkakataong magkakasama kaming tatlo, nang masaya at ito na nga siya. Hindi alam ni Michelle na naging sobrang saya ko no'ngdumating ang pagkakataong `yon. Dumating sa punto na ayoko na silang alisin sa paningin ko at pagmasdan nalang sila buong magdamag pero hindi naman p'wede `yon dahil kailangan naman gumalaw, kailangan namin gawin ang mga bagay na gustopa rin naming gawin. Kaya as much as possible, ginagawa ko ang lahat ng p'wede kong gawin para panatilihing buo angpamilyang `to.
"Hindi ka pa ba kakain, Troy?" she asked.
Nginitian ko nalang siya bilang tugon at bigla namang nag-ring ang phone ko. Sinabihan ko nalang siya na sasagutin ko muna `yongtawag at babalik na rin ako sa pagkain.
Tumayo muna ako sa kinatatayuan ko at sinagot ang tawag. Si Papa. Inutusan niya akong dumalo sa isang convention na gaganapin sa Cebu for two days. Wala naman akong magagawa dahil si Papa na ang nagsabi sa `kin. Kahit sabihin kong ayokong pumunta, pipilitin lang niya ako and for sure, baka pagalitan pa niya ako.
Bumalik na ako sa table namin at kumakain pa rin sila hanggang ngayon. Sinabihan ko na rin sila Michelle at Zach tungkol sa convention na dadaluhan ko at kagaya ko, ayaw rin nila akong paalisin pero inintindi nalang nila na trabaho ko rin `yon.
"Ah, Troy. Balak ko sanang pumunta sa sementeryo to check about my alleged child. You know. Matagal na panahon ko rin dinadalaw `yon at ngayon alam ko na ang totoo naaawa ako para sa batang nakalibing do'n kung mayroon man." she seriously said, worried. Naiintindihan ko naman ang gusto niyang iparating. She's concern at the same time, feel pity about it. Kahit naman siguro sino, ganoon ang mararamdaman. Isang walang kamuwang muwang na bata ang ginamit para manloko ng tao.
Hinawakan ko ang kamay niya at napatingin naman siya sa `kin. "Bago ako umalis papuntang Cebu, sasamahan na muna kita."
Pumayag naman siyang samahan ko siya at ipinagpatuloy ang pagkain.Napa-isip tuloy ako bigla at nakaramdam ng biglang awa sa batang nakalibing sapuntod ng inaakalang anak namin ni Michelle. Kung sino man ang batang `yon, naging mapait sa kanya ang kapalaran. Hindi na nga siya pinalad mabuhay ng matagal sa mundong ito, nagamit pa siya sa kasamaan.